Het blijft voor vele Belgen een van de meest aangehaalde argumenten om (nog) niet voor een elektrische wagen te kiezen. Op weekend naar de Ardennen, uitstapjes naar zee, een skitrip naar Oostenrijk, laat staan de lange rit naar het Zuiden in het hoogseizoen: Kan je wel laden en duurt dat niet eeuwig voor je op je bestemming geraakt?
Onbekend is onbemind, dus vandaar deze blog om alvast mijn ervaringen van mijn trip naar Zuid-Frankrijk te delen. Mijn allereerste verre verplaatsing aan het stuur van een volledig elektrische wagen, in dit geval een Tesla. Om het extra spannend te maken viel onze terugrit tijdens het ultieme zwarte weekend van 15 augustus. Voor het heenreden koos ik om op donderdag en vrijdag te rijden, vroeger reed ik zo’n traject ook op 2 dagen (ik vind dat aangenamer) maar dan meestal wel in het weekend. Maar dit jaar had ik nog wat extra zaken om mee rekening te houden, nl. een baby van 8 maanden en een vrouw die sinds ik zei dat we met een elektrische wagen op vakantie gingen de nodige interne stress had. Bovendien was er deze periode een nooit geziene hittegolf dus de airco deed overuren. Het was dus geen evidentie om ervoor te zorgen dat mijn medepassagiers me niet tegen mij of de elektrische wagen zouden keren. En ik wist ook niet exact hoe het zou lopen, het was tenslotte voor mij ook de eerste keer. Voor alle duidelijkheid, ik ben niet die persoon die ruzie kreeg onderweg en zijn vrouw en achterliet op een parking om 800km terug huiswaarts reed. 🙂
3.538 km
Dit is de totaal afgelegde afstand die mijn boordcomputer me aangeeft na 2 weken met een gemiddeld verbruik van 19 kWh/100km. Een zeer schappelijk verbruik gezien de volgeladen auto, de airco die altijd aanstond en de Franse autosnelwegen waar 130 km/u toegelaten is (al waren er uiteraard ook files en reed ik zeker niet altijd aan de maximaal toegelaten snelheid omdat dit de autonomie ten goede komt).
Snelladen
Ik moet toegeven dat ik op voorhand wat opzoekwerk deed qua tussenstops om te laden. Dat deed ik vroeger uiteraard niet als ik benzine of diesel moest tanken, toen belandde ik net zoals alle andere bestuurders op een drukke (en mits pech overvolle en vuile) franse ‘air’. Een groot voordeel van Tesla is hun eigen netwerk van Superchargers, de wagen kan ook perfect zelf uitrekenen waar je moet stoppen om te laden. Je ziet ook of er laadplaatsen vrij zijn. Deze Superchargers liggen strategisch naast de grote snelwegen. Voor elektrische wagens van andere merken bestaat Ionity, dit is een gelijkaardig netwerk van snelladers dat door de klassieke autoconstructeurs in het leven werd geroepen als antwoord op het aanbod van Tesla. Het grote verschil is dat je daar wel een laadpasje nodig hebt om te kunnen laden en dat het wat onduidelijker is of en hoeveel van de laadpalen vrij zijn. Ter info, ik ben enkele Ionity stations tegengekomen die recht tegenover die van Tesla lagen, en ze waren altijd vrij. Toegegeven, soms moet je voor een snellader 5 minuten omrijden omdat ze in tegenstelling tot de tankstations soms iets verder van de autosnelweg liggen, maar daar krijg je naar mijn ervaring dan wel vaak een rustigere en aangenamere stopplaats voor in de plaats, vaak aan een hotel. Maar evengoed staan de laders dus soms gewoon 50m verder op de parking van de bestaande grote tankstations.
“Nu al?”
Het feit dat ik met een baby rekening moest houden, die net zoals een elektrische wagen tussenstops vereist, wilde ik het liefst van al voorkomen dat ik ergens zou moeten stoppen waar ik ondertussen niet kon laden. Ik plande dus stops aan superchargers die +/- max. 2,5u rijden waren en hoopte dat de nodige babycare op die plaatsen kon gebeuren.
Onze eerste stop verliep perfect volgens plan en ondanks dat de batterij nog halfvol was, laadde ik de wagen toch op. Toen ik na 15 min zei “We kunnen vetrekken”, keek mijn vrouw die rustig aan het picknicken was gegaan me vol verbazing aan en zei “Nu al?”. Het idee dat het uren duurt om een elektrische wagen op te laden zat door vroegere ervaringen van thuis te laden via het stopcontact of aan een trage Brusselse publieke laadpaal duidelijk nog vers in haar geheugen.
Ik toonde haar dat onze laadsnelheid aan zo’n snellader 50x keer hoger lag dan via een stopcontact thuis. Snelladers die tot 150 kW kunnen laden zijn dé oplossing voor lange ritten waarbij je geen uren wil verliezen. Mijn wagen laadde zelfs nooit sneller dan 110 kW maar dat volstond ruim. We laadde die dag 2 keer en ’s avonds had ik een hotel met een ‘Destination charger’ geboekt, zodat de wagen ’s nachts kon opladen en we ‘smorgens alvast een bereik van 400km hadden. Achteraf gezien was dit niet nodig geweest, maar het gaf ons wel de nodige gemoedsrust voor deze eerste trip, ook niet onbelangrijk. Verder kon ik ook nog eens onverwacht gratis opladen in een (betalende) parkeergarage in Aix-en-Provence waar zowel laadpalen als gewone stopcontacten voorzien waren, duurde 35 uur via het stopcontact maar wagen zou er toch meer dan 40 uur staan. En in ons laatste vakantiehuisje kon ik, zoals ik gehoopt had, gemakkelijk de wagen volladen via een verlengkabel (gebruik steeds kabel van een goed merk en met een dikte van minstens 2,5cm!) die ik meehad. Handig om meteen met volle batterij te vertrekken!
Wachtrijen
Op de terugrit, de bijzonder drukke zaterdag van 15 augustus, kon ik niet anders dan een cruciale laadstop in te plannen aan Orange. Hier komt al het terugkerend verkeer van het Zuiden samen om vervolgens in een vaak uitgerekte file door de Rhônevallei langs Lyon en Dijon te passeren. Als er 1 stop van de reis was die ik vreesde was het die wel (zeker na het zien van foto’s van lange rijen van Tesla’s van vorige zomer), maar een kwartier voor aankomst, rond 11u, gaf de wagen nog steeds aan dat er 3 van de 8 plaatsen vrij waren. Bovendien stonden er 2 medewerkers van Tesla om alles in goede banen te leiden, een pilootproject vertelden ze me, goed gezien op de drukste dag van het jaar. Niets zo aangenaam als iemand die regelt welke laadpaal je best kiest omdat aan die laadpaal het meest vermogen beschikbaar is in functie van de andere wagens en hun geschatte laadtijd. Daarnaast zorgden ze er ook voor dat niemand stiekem probeert voor te steken als je toch even moet wachten.
Langer onderweg?
Ik sprak tijdens het laden op dag 2 een Belgisch gezin die met een Mercedes V-klasse busje (diesel) terug huiswaarts reden en de dag ervoor van op slechts 30km van onze laatste locatie waren vertrokken. Ik was aangenaam verrast
toen die persoon zelf concludeerde “Het feit dat wij hier nu op deze plaats op dit tijdstip staan te spreken, doen wij er blijkbaar exact even lang over”. I rest my case! 😉
Is het voor iedereen?
Ik denk dat enkel bestuurders die kost wat kost zo snel mogelijk op hun bestemming willen geraken en bovendien enkel zeer korte pitstops inlassen (daar zijn mogelijks goede redenen voor), mogelijks minder tevreden zouden zijn doordat zij het laden als puur tijdverlies kunnen beschouwen. Maar ik stel me daarbij wel de vraag of dat mensen die al heel hun leven op reis gaan met de wagen, zo’n lange rit niet juist snel achter de rug willen hebben omdat er weinig leuks aan is en de vakantie pas begint bij aankomst. Zodra je deze manier van reizen aanvaardt en ook onderweg probeert te genieten van wat extra rust (de elektrische wagen verplicht je er door het laden eigenlijk wat toe), wordt de rit een stuk aangenamer én minder vermoeiend. Bovendien hebben wij dit jaar onderweg veel leukere tussenstops en plaatsen gezien dan de voorbije jaren en het klopt wat ze zeggen, ik ben nooit zo fris (en veilig) aangekomen op mijn bestemmingen. Soms reden we de autosnelweg zelfs niet terug op en reden we even 20 of 30 km rustig binnendoor (ja, nog wat langer), zeker als er wat file op de snelweg was.
Reistips:
- Hou wat reserve qua autonomie, zo kan je nog altijd doorrijden naar een volgende stop.
- Verspreid een zeer lange trip over 2 dagen.
- Als je ergens overnacht en je wil ’s morgens niet meteen gaan laden, boek dan een hotel met een laadpaal (zelfs op booking.com kan je dit criterium ingeven)
- Neem een verlengkabel mee, altijd handig als je ergens wat langer verblijft en je via het stopcontact wat kan bijladen
Overnachting met Tesla Destination charging om dag 2 meteen met volle batterij te vertrekken, incl. plaats voor de deur, handig met al die babyspullen.
Een van de knapste laadlocaties die ik tegenkwam, Van der Valk hotel in Nijvel, België.
Gratis laden in de groene e-zone. Ik had keuze uit laadpaal of stopcontact, ik koos voor het traag laden via het stopcontact gezien we er lang genoeg bleven staan. Simpel, had zelfs geen laadpasje nodig.
Vriendelijke medewerkers van Tesla om alles in goede banen te leiden aan de Supercharger op zwarte zaterdag 15 augustus.
Veel plaats aan de snelladers van Ionity. Ik zag er zelden auto’s laden.
Helaas herkent of respecteert nog niet iedereen ov eral de laadplaatsen. Eens met een laadkabel in het rondzwaaien helpt al heel wat :).
